مبانی تأمین مالی

تأمین اعتبار کلمه اغلب برای توصیف وام از بانک ها یا سایر موسسات دارایی استفاده می شود. تأمین مالی به طور معمول به شرکتها ارائه می شود ، یا به عنوان سرمایه نوپا استفاده می شود یا حتی برای حمایت از یک تجارت در حال انجام. برخی از مشاغل ممکن است نیاز به تأمین مالی برای کمک به آنها را از طریق یک تکه خشن یا فقط برای تأمین نقدینگی تا زمانی که دارایی های فعلی بیشتر به پول نقد تبدیل شوند ، کمک کنند. علاوه بر این ، تأمین مالی می تواند به شرکت هایی که به سرعت مشاغل خود را گسترش می دهند هدایت شود و برای کمک به عملیات و تسهیلات جدید خود به میزان پول نیاز دارد.

به دلیل منافع زیاد و ریسک های زیاد که شامل تأمین مالی می شود ، شرکت های کوچک تمایل دارند که قبل از تصمیم گیری در مورد تأمین مالی ، وضعیت خود را از همه زوایا قضاوت کنند. دلیل وجود انتخاب کاملی از انواع وام موجود برای فروش ، همه آنها برای اهداف مختلف دلیل کافی برای سطوح مختلف بهره ، شرایط بازپرداخت و شرایط وام وجود دارد. پس از آن ، صاحبان مشاغل معمولاً مایل نیستند مبلغ وام خود را به اشتباه محاسبه کنند ، زیرا پیدا کردن یک ارزش وام بیشتر به معنای افزایش مسئولیت مشاغل است ، در حالی که دریافت وام فرومایه وضعیت تأمین مالی ناکافی را ایجاد می کند.

برعکس ، بانک ها یا مؤسسات تأمین مالی برای تأمین تسهیلات تأمین مالی برای سودآوری از سود قابل پرداخت توسط وام گیرندگان کار می کنند. در عوض ، آنها خود را بازپرداخت ماهانه از تجارت ، از جمله علایق دریافت می کنند. بانک ها معمولاً وام از طریق تعهد دارایی های ثابت به بانک ها به عنوان وثیقه ارائه می دهند. در صورت پیش فرض پرداخت ، شرکت وام دهی دارایی ها را برای بهبودی بدهی شما در ذهن خود می فروشد. با این حال ، مواردی وجود دارد که وام دهندگان وام هایی را بدون نیاز به وثیقه ارائه می دهند ، اما با افزایش علاقه و رویه های واجد شرایط بسیار دقیق تر.

گذشته از دریافت بودجه از وام دهندگان ، شرکت های کوچک نیز واجد شرایط دریافت وام از آژانس های صندوق های دولتی مانند اداره شرکت کوچک ایالات متحده (SBA) یا دولت های ایالتی محله هستند. این آژانس ها بودجه لازم را برای کمک به رشد مشاغل کوچکتر در انگلستان فراهم می کنند و معمولاً معیارهایی را اعمال می کنند که در مقایسه با بانک ها انعطاف پذیر تر هستند. در برنامه وام تجاری کوچک که توسط SBA اداره می شود ، آنها به ضامن وام گیرنده تبدیل می شوند تا اطمینان حاصل کنند که آنها می توانند وام های طولانی را از شرکای وام دهی SBA بدست آورند.

کلیه منابع تأمین مالی ذکر شده تاکنون به طور کلی به عنوان تأمین اعتبار بدهی گفته می شود. این نوع تأمین مالی برای شرکت هایی که نسبت به بدهی بالاتری دارند ، مناسب خواهد بود ، به این معنی که صاحبان تجارت در مقایسه با مقدار بدهی به دست آمده سرمایه بیشتری سرمایه گذاری کرده اند. با این حال ، در جایی که نسبت عدالت به بدهی کم است ، دستیابی به تأمین مالی بدهی برای یک سازمان دشوار است. بنابراین ، تغییر دهنده همیشه استفاده از تأمین مالی سهام است.

تأمین اعتبار سهام بودجه به دست آمده از دوستان ، خانواده یا کارمندان در تجارت برای سهام در تجارت خواهد بود. علاوه بر این ، سرمایه داران سرمایه گذاری همچنین ممکن است راه دیگری برای به دست آوردن تأمین اعتبار سهام باشد ، که شامل تبدیل شدن به یک منبع درآمد مشترک به ویژه به دلیل رونق نقطه است.

سرمایه داران سرمایه گذاری سرمایه گذاران حرفه ای هستند و بنابراین آماده هستند تا برای سرمایه گذاری خود ریسک بالایی داشته باشند. با این حال ، با درگیری یک سرمایه دار سرمایه گذاری ، ممکن است روش های مدیریت دقیق و حسابداری سختگیرانه تر اتخاذ شود ، و همچنین گنجاندن سرمایه دار سرمایه گذاری برای تصمیم گیری های مهم.

دریافت تأمین اعتبار از سرمایه داران سرمایه گذاری آسان نیست زیرا آنها به دلیل سرمایه گذاری در جایگزینی برای ریسک های زیاد متحمل شده ، انتظار دارند نرخ بازده بالایی داشته باشند. بسیاری از متقاضیان سالانه با تعداد انگشت شماری که در واقع تأمین می شوند ، غربال می شوند. علاوه بر این ، سرمایه داران سرمایه گذاری آماده می شوند تا شرکت های خود را در مدت زمان کوتاهی به مارک های منطقه ای تبدیل کنند. به دست آوردن شرکت در لیست عمومی می تواند یکی از اهداف بسیاری از سرمایه داران سرمایه گذاری باشد.

به طور خلاصه ، چندین راه وجود دارد که می توان تأمین مالی را به دست آورد. در نهایت ، این واقعاً به صاحب شرکت تجاری است که منبع تأمین مالی را انتخاب کند که ممکن است مناسب ترین برای تجارت باشد. همانطور که می توانید مزایا و مضراتی برای هر یک از آنها پیدا کنید ، ارزیابی مالی و موقعیتی در مورد تجارت برای تصمیم گیری مناسب ایده آل خواهد بود. بشر